Mauritius’tan selam var!
Ülkemizin adını, ideallerini, olanaklarını ve işbirliği arzusunu tüm dünyaya duyurmak olan Küresel Gazeteciler Konseyi bu kez de Mauritius’taydı.
Mauritius dedelerimizin yüzlerce yıl önce bağlantı kurduğu, uzak mı uzak, ama kalbi de bize yakın mı yakın bir ada.Hint Okyanusu’nun nerdeyse tam ortasında, Doğu Afrika açıklarında, Madagaskar’a uçakla 2 saatlik mesafede bir ada.Yaklaşık 2 bin 500 kilometrekarelik ve toplam da 2 milyona yakın nüfusu olan bir ada. Halkının üçte biri Müslüman, kalanların büyük bölümü Hint kökenli Hindular ile yine bir başka azınlıkta Hristiyanlardan oluşuyor. Halkı bu mozaiğe rağmen tam bir barış ve kardeşlik ortamı içinde yaşıyor. Tropikal iklimin hüküm sürdüğü adada yaz ve kış mevsimleri bizdekinin tersi dönemlerde. Biz şimdi kışa girerken, onlar da yaz mevsimi hazırlığında. Parlamenter Demokrasi ile yönetilen adada, çoğunluğu Hindular oluşturduğu için, genelde yönetimde ağırlık onlarda bulunuyor. Yaklaşık 10 saati bulan ve genelde direkt bir THY seferi ile bu cennet adaya varıyorsunuz. Vardığınızda kış mevsimi bile olsa, sıcaklık ortalama 26 ile 30 santigrat derece arasında oynuyor. Oranın yerlileri, adalarının bir cennetten farksız olduğunun farkındalar. Bize ilk sözleri “Cennet adamıza hoş geldiniz” oluyor. Adada İngilizce, Fransızca, Hintçe ile Kore dilleri konuşuluyor. Her tarafta hatta yan yana Hindu mabetleri, kiliseler ile camiler size selam veriyor. Adanın ahalisinin bir bölümünü de buraya Afrika’dan, şeker kamışı plantasyonlarında çalıştırılmak üzere getirilen Afrikalı zencilerin torunları oluşturuyor. Artık onlar günümüz eşit vatandaşları haline gelmişler. Ülke başkent Port Luis’in bulunduğu ana ada dışında iki başka adanın da birlikteliğinden oluşuyor. Ülkenin ekonomisi büyük oranda turizme bağlı. Özellikle Avrupalı turistleri için Mauritius adeta bir cazibe merkezi. Dilin de Fransızca ve İngilizce olması Avrupalı turistler için çok büyük bir avantaj oluşturuyor. Bu nedenle Başkent Port Luis hava alanında, Belçika, Almanya, Fransa gibi ülkelerden gelen uçakları görmeniz sizi şaşırtmasın. Ama bunlar arasında en güzeli olanı da gurur kaynağımız THY (Türk Hava Yolları) uçakları. THY uçakları ile uçmayı yabancılar da özellikle, konfor ve rahatlığı nedeniyle tercih ediyor.Port Luis-İstanbul uçuşum sırasında, yanımda oturan ve 2 haftalık bir çalışma için Madagaskar’dan İspanya’ya, THY ile uçan bir İspanyol kadın hekimin söyledikleri beni çok etkiledi. Silvia adlı doktor, “Ben tam iki haftadır bu anı bekliyordum. Kendimi THY uçağında gördüğümde, yaşadığıma inandım. Burada konfor var, hayat var. Bu duygularımı size anlatamam” ifadeleriyle duygularını bana aktardı. Yaşanan covid-19 pandemisi her yeri olduğu gibi Mauritius’u da olumsuz etkilemiş. Öncelikle gıda fiyatlarında ciddi artışlar yaşanmış. Her şey zamlı. Tüm gıdanın neredeyse yüzde 80’i ithal.Bu da halkı geçim anlamında zorluyor. Paket süt, tereyağı, bal bile ithal. Çoğu Avrupa ülkelerinden, özellikle de Fransa ile Almanya’dan getiriliyor. Türk iş dünyası henüz net bir şekilde bu pazarı keşfetmiş sayılamaz. Burada yani Hint Okyanusu’nda iki devin Hindistan ile Çin Halk Cumhuriyeti’nin çekişmesini hissediyorsunuz. Cennet adada hayal edemeyeceğiniz güzellikler arasında tropikal ormanların yanında, pırıl pırıl derelerde sizi adeta büyülüyor. Başkentte semt pazarlarında her ırk ve topluluktan pazarcılar, çeşit çeşit mallarını satmaya çabalıyor, sizi alış veriş yapmaya teşvik ediyor. Başkentin yarım saat uzağındaki semtlerde, tertemiz sahillerde, aşina olduğunuz uluslararası otel zincirlerinin lüks ve modern örnekleri de size “Hoş geldiniz” diyor. Ülkesi için ciddi ve sorumluluk üstlenen Küresel Gazeteciler Konseyi (KGK) burada da yani Mauritius’ta çok saygın bir gazeteci ile temsil edilmekte. İşte cennet ada Mauritius’tan kısa notlar. Bu cennet ada Mauritius’tan tüm insanlığın ders alması gereken bir noktaya dikkatlerinizi çekmek isterim. Dünyada ana vatanı sadece ve sadece Mauritius adası olan bir kuş dodo. Dodo’nun, vahşice avlanma ve toplu katliamlar nedeniyle günümüzden yaklaşık 400 yıl önce nesli tükenmiş. Mauritius halkının milli simgesi olan dodo, ki hindiden çok daha
iri bir kanatlı, artık müzelerde ve hayallerde yaşıyor. Eğer bugünden önlem almazsak, gelecekte de çocuklarımız ve torunlarımız nice canlıları görmeden yaşayacak ve sadece adlarını duyabilecekler. Bu nedenle dodonun yok oluşu bizlere bir ders olmalı. Yeni dodolar yok olmamalı…